In 2019 schreef ik op Frankwatching een uitleg over wat stablecoins zijn en waarom ze belangrijk konden worden. Toen was het vooral een verhaal over belofte. Vijf jaar later is dat geen voorspelling meer, maar dagelijkse realiteit. Stablecoins zijn niet langer een speeltje voor crypto-startups, maar een serieuze bouwsteen in het wereldwijde financiële systeem. Een verschuiving die je niet kunt negeren, dus duik ik er in dit artikel op in.
Waar ze in de beginjaren vooral werden gebruikt op cryptobeurzen, zien we ze nu ingebouwd in de infrastructuur van bedrijven als ING, PayPal, Visa, Revolut, Stripe en zelfs grote retailers als Amazon en Walmart. De cijfers liegen er niet om: in april 2025 stond er wereldwijd 233 miljard dollar aan stablecoins uit, goed voor ruim 2 biljoen dollar aan transacties per maand. Dat is ongeveer een vijfde van Visa’s betalingsvolume, maar met 60 tot 90 procent lagere kosten en directe 24/7-afwikkeling. Inmiddels hebben zo’n 30 miljoen mensen wereldwijd een actieve stablecoin-wallet. Dat is een toename van meer dan 50 procent in een jaar.
Nu 90% van de financiële instellingen bezig is met het ontwikkelen, aankopen of lanceren van stablecoin-oplossingen, gaat de vraag niet meer over óf dit de financiële sector verandert, maar over wie de markt van meer dan 10 biljoen dollar weet te pakken.
In landen waar het geldsysteem wankelt, laten stablecoins hun echte waarde zien. In Argentinië, waar de peso in 2023 meer dan 160 procent in waarde daalde, wordt ruim 60% van alle crypto-transacties met stablecoins gedaan. Op platformen als Bitso kiest de helft van de gebruikers voor USDT om spaargeld te beschermen tegen inflatie. In Sub-Sahara Afrika maken stablecoins al 43 procent van de crypto-activiteit uit. Ze worden gebruikt voor snelle, goedkope betalingen over de grens en voor humanitaire hulp. UNHCR gaf in Oekraïne direct USDC aan vluchtelingen, die het via MoneyGram konden omzetten naar contant geld om eerste levensbehoeften te dekken.
Waar AI en stablecoins elkaar ontmoeten
Wat ik zelf echt heel gaaf vind, is hoe snel stablecoins ook een rol beginnen te spelen in een heel ander technologisch domein: AI. We zien nu de eerste AI-systemen die zelfstandig betalingen kunnen doen, zonder menselijke tussenkomst. Denk aan een AI-agent die automatisch onderdelen bestelt voor een fabriek zodra de voorraad onder een bepaald niveau zakt, en die betaling direct via stablecoins afhandelt. Coinbase’s x402-protocol is daar een concreet voorbeeld van: het embedt betalingen in gewone internetverzoeken, waardoor software zelfstandig en real-time kan handelen. Het klinkt misschien abstract, maar dit is de betaalinfrastructuur voor machines, robots en algoritmes die met elkaar zaken doen. En daar zit een gigantische groeimarkt achter.
Europa blijft helaas treuzelen
Recent organiseerde en hoste ik de Dutch Blockchain Week, waar talloze wereldwijde thought leaders op het podium praatten over stablecoins. Uit zowel Nederland als de Verenigde Staten. Je ziet hier een hele duidelijke kloof ontstaan. In de Verenigde Staten gaat het momenteel hard. De recent aangenomen GENIUS Act gaf daar dit jaar voor het eerst een duidelijk federaal kader voor stablecoins. Waar onder de vorige president Biden vooral nog werd gesproken over het gevaar ervan en dat enkel grote banken ze mochten uitgeven, is dat sentiment onder de huidige president Trump volledig omgedraaid. Hij gaf er zelfs zelf een uit.
In Europa blijft het voorlopig bij voorzichtig kijken. MiCA, de Europese cryptowetgeving, maakt het uitgeven van euro-stablecoins complex en kostbaar. De bekendste stablecoin Tether stopte zelfs met zijn euro-variant omdat het hier simpelweg niet aantrekkelijk genoeg is. Dat wil niet zeggen dat er in Nederland niets gebeurt. Integendeel: we hebben eigen initiatieven als Ducata, Stablr en Quantoz, die wel degelijk laten zien dat er ruimte is voor euro-stablecoins. En deze maand kwam het nieuws dat ING samen met andere traditionele en crypto-bedrijven werkt aan een nieuwe stablecoin. Vanuit de EU mogen we de komende jaren waarschijnlijk rekenen op een digitale euro, maar die zal beperkt blijven in mogelijkheden en gebruik. Vooral vergeleken met de wendbaarheid van marktgedreven stablecoins.
Iedereen aan de stablecoin?
Het mooie van stablecoins is: je hoeft geen bank of techgigant te zijn om ermee aan de slag te gaan. Als consument kun je stablecoins al gebruiken om goedkoper internationale betalingen te doen via platforms als Revolut, PayPal of via crypto-apps zoals Binance en Kraken. Bedrijven die internationaal werken, kunnen hun leveranciers direct in stablecoins betalen en zo dagen wachten op SWIFT-transacties en hoge kosten vermijden. Er zijn ook tools als Circle, Stripe en Deel die directe uitbetalingen in stablecoins mogelijk maken, zelfs naar honderden landen tegelijk.
Voor Nederlandse ondernemers in bijvoorbeeld e-commerce, logistiek of freelancediensten zit hier veel potentie. Denk aan lagere transactiekosten, sneller betalingen ontvangen van klanten in het buitenland en zelfs rente verdienen op stablecoin-tegoeden via veilige, gereguleerde aanbieders. Bij internationale betalingen liggen de kosten voor stablecointransacties vaak tussen de 0,1 en 0,3 procent, terwijl banken en creditcards doorgaans 2 tot 5 procent rekenen. Een overboeking van 1.000 euro naar het buitenland kan zo in plaats van 30 tot 50 euro nog geen 3 euro kosten.
Een stille machtsverschuiving
In mijn ogen zijn stablecoins de stille revolutie van het wereldwijde betalingsverkeer. Niet omdat ze crypto-hip of technisch spannend zijn, maar omdat ze op harde cijfers winnen van het oude systeem. In ontwikkelingslanden bieden ze bescherming tegen inflatie en toegang tot internationale handel. In rijke landen vervangen ze dure en trage betaalsystemen. En misschien wel het belangrijkst: ze verschuiven macht. Als straks meer mensen en bedrijven vaker digitale dollars gebruiken dan lokale valuta, verandert dat het geopolitieke speelveld.
Kijken we vijf jaar vooruit, dan zie ik stablecoins niet meer als ‘crypto’, maar als gewoon geld in je digitale portemonnee. AI-systemen gaan zelfstandig financiële transacties doen. Grote retailers zullen eigen stablecoins uitgeven, waarmee je korting krijgt of sneller geleverd wordt. In Europa zullen we nog worstelen met regelgeving, maar de druk om mee te doen zal steeds groter worden. Want geld dat 24/7 goedkoop en wereldwijd kan bewegen, stopt niet aan de grens.
